Amù  dé mà    Sàta zű da u lèttu fante che anemmu sùbitu a pescà, méttite e braghétte gianche e a canutéa da mainà.    O’uva ti e a basta cresciűu pé imparà  prèstu a remà, anemmu tra u ceu e u scuu a pelandrunà in mèzzu au mà.    E quànde arivemmu au largu, cacémmu fitu e réie in mà e aspeitému cun  paçiénsa  a prima anciűa ca che dà.    Mi ou sò che ti è cuntèntu de sentì i mùsculi gunfià, sènza pòia d’ègua e vèntu ti ghe daiè drèntu a remà.    E quànde a màina turnémmu cun e réie cèine d’ anciűe atèntu au gattu du Mommu cù se ‘e màngie ànche crűe.    Ti e vèndi tűtte quante per catà n’anèllu d’òu da regalà a  tő galante asémme a ‘na sciua de còu.      Cuscì ve puéi maià e andà in viagiu dé nosse all’ atra spunda du mà.   Genova, novembre 2016 (*) Classificata all' ottavo posto nel concorso La mia anima nella tua voce, 2022